Η νόσος του PARKINSON είναι μία χρόνια προϊούσα διαταραχή που επηρεάζει κύρια το κινητικό σύστημα.

Η κινητική εκπαίδευση είναι η βάση για την αποκατάσταση σε ασθενείς με PARKINSON. Η κατανόηση των διαταραχών μάθησης και εκπαίδευσης στη νόσο PARKINSON, είναι ουσιώδης για τον σχεδιασμό αποτελεσματικών πρωτοκόλλων αποκατάστασης (explicit learning) ανάλογα με το στάδιο της νόσου και εκτελείται στη φάση “on” του ασθενούς.

Η αποκατάσταση στη νόσο PARKINSON είναι εργασία απολύτου εξειδικευμένης ομάδας προκειμένου να υπάρξουν τα μέγιστα οφέλη για τους ασθενείς και το περιβάλλον τους.

Στόχοι των θεραπευτικών παρεμβάσεων είναι η βελτίωση της στάσης σώματος, η προάσπιση του αναπνευστικού συστήματος, η βελτίωση της βάδισης (μήκος βήματος, αντοχή), η βελτίωση της ισορροπίας, η αντιμετώπιση της βραδυκινησίας και του φαινομένου παγώματος (freezing) και η διατήρηση της ελαστικότητας των μυών και της κινητικότητας των αρθρώσεων.

Η εργοθεραπεία είναι απαραίτητη από τα αρχικά στάδια, αναλαμβάνει την βελτίωση του λεπτού κινητικού συντονισμού και την επανεκπαίδευση ασθενούς και φροντιστών σε δραστηριότητες καθημερινής ζωής με σκοπό την αυτονομία του ασθενούς.

Η λογοθεραπεία εφαρμόζεται σε μεγάλο αριθμό ασθενών καθώς η υποφωνία (μείωση της έντασης της φωνής) και άλλες διαταραχές φώνησης και κατάποσης απαντώνται προϊούσης της νόσου.

Εξειδικευμένες τεχνικές (LSVT) από εκπαιδευμένους λογοθεραπευτές εξασφαλίζουν εντυπωσιακά αποτελέσματα στην αύξηση της έντασης φωνής και την καταληπτότητα του λόγου.

Η ψυχολογική στήριξη και η συμβουλευτική ασθενούς και περιβάλλοντος πρέπει να εφαρμόζονται πρώιμα και να ακολουθούν όλη την προσπάθεια της αποκατάστασης.

Η αποκατάσταση στη νόσο του PARKINSON είναι μια δυναμική και ομαδική διαδικασία.

Η ομάδα αποκατάστασης θέτει τους θεραπευτικούς στόχους και κάνει εξατομικευμένες παρεμβάσεις ανά ασθενή.

Η βελτίωση όμως τελικά επιτυγχάνεται από την συνεχή προσπάθεια του ασθενούς και του περιβάλλοντός του.